Σκέψεις πάνω σε μια "διαθήκη"...

Μερικές σκέψεις μόνο θα ήθελα να καταθέσω για τη "διαθήκη", το ένα από τα τρία "θεατρικά διηγήματα" στο νέο βιβλίο του Χρήστου Ι. Βατούσιου.
Εξαιρετικό το ύφος των διαλόγων, δηλ. όπως όλοι μας θα έπρεπε να μιλάμε μεταξύ μας. Το ζηλέψαμε ιδιαιτέρως. Ευγενείς, γλυκείς και μειλίχιοι, σε γνήσια ανθρώπινο επίπεδο.
Υψηλή αισθητική αναμφισβήτητα. Εξαιρετικά καλιεργημένοι οι θεατρικοί χαρακτήρες απόρροια σοβαρής παιδείας (της επιθυμητής και γι' αυτό μάλλον μάταιης), μακράν βέβαια της "περιρέουσας ατμόσφαιρας" και της "ανθρωπίλας" (για να θυμηθώ έκφραση του Χρήστου) που μας περιστοιχίζει. 
Η θεατρική πλοκή εξελίσσεται σταδιακά, αποκαλύπτοντας έως το τέλος της, ουσιαστικές προσεγγίσεις για μια ζωή αληθινή, για αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε να νοηματοδοτείται με ουσία η καθημερινότητά μας.
Θεατρικοί χαρακτήρες που έχουν αντιληφθεί (κι αυτό είναι ευφυία) ότι η ζωή δεν είναι παντοτινή, αλλά έχει τέλος οριστικό και αμετάκλητο.
Ότι υπάρχει ο θάνατος. Ότι υπάρχει και σ' αυτόν κοινή πορεία.
Το θεατρικό διήγημα θα θέλαμε εμείς να έχει τελειώσει ακριβώς πριν τις ανατροπές που "κρύβει" ο μύθος.
Ωστόσο είμαστε σίγουροι ότι οι ανατροπές αυτές θα ενθουσιάσουν τους περισσότερους από εσάς και μάλιστα θα τις θεωρήσετε εξαιρετικά ευρηματικές.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "24 γράμματα" σε όλα τα βιβλιοπωλεία.