Άλλες εποχές στα Βριλήσσια, με πολλές όμως δυσκολίες.

Πολλές φορές, οι περισσότεροι από εμάς, επηρεασμένοι από την νοσταλγία αλλοτινών εποχών στα Βριλήσσια, δημοσιεύουμε "όμορφες αναμνήσεις" μας.

Ωστόσο, όπως ασφαλώς είναι εύλογο, ο νόστος είναι πάντοτε απαλλαγμένος από  τις πολύ μεγάλες δυσκολίες εκείνων των εποχών. Θυμήθηκα για παράδειγμα, ότι για να επιβιώναμε προ 40 ετών οφείλαμε να κάνουμε αγροτικές και κτηνοτροφικές σχεδόν εργασίες.
Αναφέρομαι στα Βριλήσσια και όχι σε κάποιο χωριό της ελληνικής επαρχίας.
Μεγάλη ήταν η ταλαιπωρία για το ο,τιδήποτε. Από τα να αγοράσεις ψωμί έως ένα ρούχο. Διότι για να βρεις φούρνο έπρεπε να βαδίσεις λίγα χιλιόμετρα, ενώ ρούχα έβρισκες περιορισμένα από Χαλάνδρι και μετά "ταξιδεύοντας" στο κέντρο της Αθήνας.
Άφήστε που τα λεωφορεία μας σταματούσαν στην Φραγκοκλησιά και μετά είχες κι άλλο περπάτημα.
Αρχικά βέβαια γιατί κατόπιν το λεωφορείο έφτασε στο "νέο τέρμα" (σήμερα Κύπρου και Θερμοπυλών).
Οι φωτογραφίες συνιστούν αναδημοσίευση από το ιστορικό λεύκωμα του Δήμου Βριλησσίων.