Καλή Παναγιά!

Την Παναγιά την συναντάς και την παρακαλάς στα πολύ δύσκολα. Στις αρρώστιες, στα νοσοκομεία, στα χειρουργεία. Εκεί που την έχεις πραγματική ανάγκη. Εκεί που δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανείς άλλος. Όση δύναμη κι αν έχει. Όσα λεφτά κι αν διαθέτει.
Εκεί είσαι εσύ μόνος σου με την Παναγιά. Και νιώθεις εντελώς αδύναμος, ένας ανήμπορος άνθρωπος. Έρχεσαι στις πραγματικές σου διαστάσεις. Αυτές που αληθινά έχεις. Όποιος κι αν θεωρείς ότι είσαι. Γιατί για λίγο ταπεινώνεσαι. Και όλο "βόηθα Παναγιά" λες και "αχ Παναγιά μου βάλε το χέρι σου".

Και μετά συνήθως ξεχνάς. Ξαναγίνεσαι αυτός που ήσουν. Μεγαλώνει πάλι το μπόϊ σου. Νομίζεις ότι είσαι τρανός. Ούτε Χριστός ούτε Παναγία. Γιατί στα εύκολα είναι πολλοί δίπλα σου. Στις χαρές, στις διασκεδάσεις, στο κέφι. Αλοίμονο όμως κανείς από αυτούς δεν ήατν δίπλα σου όταν υπέφερες. Γιατί;
Ο άνθρωπος δεν θέλει να πορεύεται με τις λύπες. Τις απεχθάνεται και θέλει να κοιτάει μόνο τις χαρές. Έλα όμως που οι στεναχώριες είναι περισσότερες και θέλοντας και μη είναι αναγκασμένος να βιώνει την πίκρα, την θλίψη, την ασθένεια και βέβαια τον θάνατο.
Και σ' όλα αυτά πάντα ζητάει την χάρη της Παναγιάς. Και προσδοκά την απάντησή της την ανταπόκρισή της στο αίτημά του.
Ιδίως στη μνήμη της. Στην κοίμησή της. Σε κάποιο από τα χιλιάδες προσκυνήματά της απανταχού στην Ελλάδα και σ' όλο τον κόσμο.
ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!
Γ.Π.
(Αναδημοσιεύουμε τη φωτογραφία από το: ecclisiaonline.gr).