Το αφόρητο γίνεται τελικά πραγματικότητα.
Αν το καλοσκεφτούμε, η ζωή χωρίς πνεύμονες πρασίνου στην Αττική, είναι μια αληθινή προβολή στο πολύ κοντινό μας μέλλον. Ίσως και στο παρόν...
Έχουν καεί σχεδόν πλήρως η Πεντέλη (επανειλημμένως) και η Πάρνηθα. Και αναφεφρόμαστε μόνο στους μεγάλους πνεύμονες οξυγόνου του λεκανοπεδίου, χωρίς νύξη για όλες τις υπόλοιπες σημαντικές περιβαλλοντικές απώλειες.
Το ερώτημα που προβάλλει αμείλικτο είναι: πώς θα ζήσουμε εμείς και κυρίως τα παιδιά μας σε ένα τόσο άθλιο περιβάλλον δίχως πράσινο;
Μπορούμε και αν ναι τι, να κάνουμε, σε συλλογικό επίπεδο ώστε με μια στοιχειώδη σοβαρότητα να πάψουμε να "καίμε" εσαεί όσα μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές;
Αναδημοσίευση φωτογραφίας από news247.gr
