ΒΛΕΠΟΥΜΕ, ΣΥΖΗΤΑΜΕ, ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ από και για το σινεμά Μέρος 7ο.

Την Δευτέρα 13 Νοεμβρίου στις 8:00 μμ, στο στέκι Πίνδου 30 και Μαραθώνος θα πραγματοποιηθεί η 7η συζήτηση του κύκλου που οργανώνει το Cine-Δράση με κεντρικό τίτλο ««100 και κάτι χρόνια ελληνικού σινεμά - Ο ελληνικός εικοστός αιώνας μέσα από το κινηματογραφικό πανί».
Αυτή τη φορά οι παρευρισκόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν για το Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο, δημιουργούς όπως ο Τάκης Κανελλόπουλος, ο Μανούσος Μανουσάκης κ.ά, τον απόηχο στο ελληνικό σινεμά του Μάη του΄68 , τον ρόλο της λογοκρισίας,   την άνθιση του θεσμού των Κινηματογραφικών Λεσχών. Θα συζητήσουμε επίσης  για το 7ο και επεισοδιακό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1966) που  έμεινε ιστορικό στην πορεία του θεσμού εξ αιτίας ενός σημαντικού αριθμού  καλλιτεχνικών ταινιών που διαγωνίστηκαν, της θύελλας των αντιδράσεων που προκάλεσαν τα βραβεία από μία κριτική επιτροπή ιδανική σε σύνθεση (μεταξύ των μελών  ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Γιάννης Τσαρούχης,  η Έλλη Λαμπέτη, ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, ο  Γρηγόρης Γρηγορίου)  και για το γεγονός ότι εφαρμόστηκε για   πρώτη φορά νέος κανονισμός, σύμφωνα με τον οποίο η έως τότε Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου μετονομάστηκε σε Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου.  Το Φεστιβάλ άνοιξαν «Οι Ξεχασμένοι ήρωες» του Τζέιμς Πάρις με επεισοδιακό τρόπο: μπάντα που παιάνιζε, παρατεταγμένη διμοιρία στρατιωτών, κ.ά. Οι ταινίες που παίχτηκαν -και ας μην βραβεύτηκαν- κατέχουν όλες από μία εξέχουσα  θέση στην ανθολογία του ελληνικού Κινηματογράφου. Πρόκειται  για τη μικρού μήκους «Τζίμης ο Τίγρης»  του Παντελή Βούλγαρη, και τις ταινίες: «Με τη λάμψη στα μάτια» του Πάνου Γλυκοφρύδη, (τρία βραβεία: σεναρίου, ανδρικού ρόλου στον Γιώργο Φούντα  και μουσικής στον Χρήστο Λεοντή). «Πρόσωπο με Πρόσωπο» του Ροβήρου Μανθούλη, «Εκδρομή»  του Τάκη Κανελλόπουλου), (βραβείο φωτογραφίας στον Συράκο Δανάλη), «Μέχρι το Πλοίο» του Αλέξη Δαμιανού (τιμητική διάκριση). Η  σκανδαλώδης σχεδόν έκπληξη, ήταν ότι μεγάλος νικητής  αναδείχτηκε η ταινία «Ξεχασμένοι ήρωες» μέσα σε θύελλα αποδοκιμασιών. Και  όπως ήταν αναμενόμενο οι «Ξεχασμένοι Ήρωες» ξεχάστηκαν μετά από κοινό και κρτικούς!!!!!!!!!
Και όπως πάντα θα παρακολουθήσουμε   αποσπάσματα από  τις σημαντικότερες ταινίες  της περιόδου, μια από τις οποίες είναι ο «Ουρανός» (1962) του Τάκη Κανελλόπουλου.  Το φιλμ αυτό  είναι μία αριστουργηματική στιγμή του ελληνικού κινηματογράφου,   μία ασπρόμαυρη αντιπολεμική ταινία, απ' τις καλύτερες του είδους, σε παγκόσμιο επίπεδο.  Η αίσθηση που άφησε η ταινία ήταν τέτοιας έντασης που ο Μακεδόνας σκηνοθέτης Κανελλόπουλος παραλληλίστηκε με τον μεγάλο Αλεξανδρινό ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη.